نا امید   بودم    و    خسته

نشستم         دل         شکسته

کردم شکایت از این دل شکسته

از این         دنیا       شدم خسته

همه ی راه ها برام شدن بسته

صدا  زد  :

ای بنده ام

نومید       مشو

افریدم من تورا

از خاک و    گل

نومید      مشو

یک جا   مشین

ناله       مکن

کم کن   شکایت    از دلت

کم گوی   حرف    بی خرد

من        افریده ام      تورا

بی من نیست هیچ پیکرت

من     بی نیاز       از همه

من    بی نیازت   می کنم.

منبع:احساسات من در زمان جو گرفتگی